Многу луѓе во светот , без разлика на нивата возраст, доаѓаат до проблеми со мрзеливоста. Токму поради тоа ние луѓето ја губиме надежта за исполнување на некоја потреба и потоа дури и забораваат на таа должност. Ваков пример ни кажува авторот Марко Цепенков со прекрасната приказна за момчето Силјан кој исто така бил мрзелив.
           Во животот имаме многу обврски. Ние може да ги завршиме ако имаме трпение и ако имаме надеж , ќе ги завршиме, но тука се јавува сериозен проблем поради нашиот непријател , мрзеливоста.

Анализа на ликот Стојанка

             Во драмското дело "Чорбаџи Теодос", се среќаваме со ликот Стојанка која е сиромашна и заљубена во Томче.
             Стојанка e вредна , млада и мила девојка која живеела со нејзините татко и тетка во лоши животни услови. Чорбаџискиот син Томче и Стојанка биле вљубени еден во друг но тие не смееле да се венчаат без дозвола бидејќи живееле во времето на патријархалното семејство а таткото на Томче , Теодос , што бил многу педантен и строг и наоѓал маани на секого , рекол дека Стојанка имала црно под ноктите.
              Според тоа како таа разговарала со Томче, е статичен лик , бидејќи наместо да се труди да го убеди Теодос, таа цело време се жалела и плачела со мислење дека работите ќе се средат.
              Останатите ликови Стојанка ја гледаат исто како и таа самата, девојка која лесно се откажува. Таа не била свесна за тоа како другите ликови ја гледаат ниту пак како таа самата се однесува спрема нив.
              Љубовта е слепа. Точно, но треба да се верува во поговорката "Надежта последна умира", затоа што ако силно веруваме во нешто тоа ќе се оствари , но ако брзо се откажеме и ја изгубиме надежта во себе, нема да биде како што ние сме посакале.